DIAGNOZA
Diagnoza psychologiczna – odbywa się w odpowiedzi na zgłoszenie rodzica/pełnoletniego ucznia lub wniosek placówki do której uczęszcza dziecko. Jej celem jest ocena poziomu rozwoju poznawczego, a także emocjonalno-społecznego dziecka/ucznia. Diagnoza obejmuje wywiad dotyczący rozwoju dziecka/ucznia i aktualnego funkcjonowania, obserwację zachowań osoby badanej oraz badanie metodami testowymi (standaryzowanymi i /lub projekcyjnymi), których rodzaj dobiera psycholog zależnie od diagnozowanego obszaru (poznawczego, emocjonalnego, społecznego).Czas trwania procesu diagnostycznego uzależniony jest od rodzaju stosowanych metod, wieku osoby badanej, jej umiejętności skoncentrowania uwagi i współpracy.
Diagnoza pedagogiczna – ma na celu określenie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz indywidualnych możliwości psychofizycznych dzieci i młodzieży, wyjaśnienie mechanizmów ich funkcjonowania w odniesieniu do zgłaszanego problemu oraz wskazania sposobu rozwiązania. W tym celu przeprowadza się testy sprawdzające poziom rozwoju umiejętności szkolnych (w zakresie czytania, pisania, umiejętności matematycznych) oraz funkcji percepcyjno-motorycznych (w tym percepcji słuchowej, wzrokowej oraz ich integracji, a także koordynacji wzrokowo-ruchowej) warunkujących przebieg procesu uczenia się. Poszczególne metody diagnostyczne dobierane są stosownie do potrzeb. Badanie obejmuje również wywiad i obserwację ucznia podczas wykonywania zadań, stopień zaangażowania, motywację do podejmowania wysiłku. Stosowane są standaryzowane metody testowe.Diagnoza pedagogiczna dotyczy również dzieci przedszkolnych, zwykle w celu określenia poziomu gotowości do podjęcia nauki szkolnej (w sferze poznawczej i emocjonalnej). Czas oraz ilość spotkań diagnostycznych określa pedagog.
Diagnoza logopedyczna – ma na celu ocenę poziomu rozwoju mowy i umiejętności komunikacyjnych dziecka, sprawności i budowy aparatu artykulacyjnego, a także innych funkcji, które są niezbędne dla prawidłowego rozwoju mowy dziecka. Podczas diagnozy logopeda przeprowadza ponadto wywiad, dokonuje kontroli poprawności artykulacji głosek we wszystkich pozycjach w wyrazie i w różnym sąsiedztwie fonetycznym. Po przeprowadzonej diagnozie logopeda może zalecić dodatkowe konsultacje i badania lekarskie – laryngologiczne, neurologiczne, psychiatryczne.
Diagnoza rehabilitacyjna to ocena rozwoju ruchowego, dotycząca szeroko rozumianej oceny funkcjonowania w zakresie narządu ruchu i wydolności dziecka. Opiera się na wywiadzie oraz badaniu funkcjonalnym zwracając uwagę na: jakość napięcia mięśniowego, postawę ciała, równowagę, siłę mięśniową, motorykę dużą (ogólną sprawność ruchową), motorykę małą, sprawność funkcjonalną.W razie potrzeby zaleca się dalszą diagnostykę medyczną.
Ocena rozwoju procesów integracji sensorycznej tzw. diagnoza SI przeprowadzana jest w Poradni przez terapeutów SI posiadających kwalifikacje również w zakresie diagnozy. Podczas spotkania przeprowadzany jest szczegółowy wywiad z Rodzicem/opiekunem prawnym dziecka, najczęściej w oparciu o Kwestionariusz Rozwoju Sensomotorycznego Dziecka oraz próby Obserwacji Klinicznej. W zależności od wieku i możliwości dziecka stosuje się również dodatkowe, uzupełniające arkusze oceny. Standardowo diagnozę przeprowadza się po ukończeniu przez dziecko 4 aż do 9 roku życia, przy czym możliwe jest konsultowanie dzieci młodszych i starszych.
