TERAPIA
Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi, w tym specyficznymi trudnościami w uczeniu się.Są one formą zajęć specjalistycznych prowadzonych indywidualnie z uczniem lub w grupie do 5 osób, ukierunkowanych na korygowanie i kompensowanie (równoważenie, wyrównywanie) deficytów rozwojowych, w szczególności w obrębie funkcji percepcyjno-motorycznych będących przyczyną niepowodzeń i trudności w nauce.Kształtują pozytywną motywację do nauki, stwarzają uczniom możliwość opanowania określonych umiejętności. Zapobiegają problemom emocjonalnym, uzupełniając zadawnione luki dotyczące elementarnych zasobów i umiejętności.
Terapia pedagogiczna: może mieć formę indywidualną lub grupową. Obejmuje stymulację ogólnorozwojową, a także działania ukierunkowane na korygowanie i usprawnianie zaburzonych i opóźnionych rozwojowo funkcji percepcyjno-motorycznych, językowych oraz rozwijanie mechanizmów kompensujących. Działania terapeutyczne mają także na celu kształtowanie prawidłowych technik i nawyków uczenia się. Program terapii opracowywany jest indywidualnie stosownie do potrzeb dziecka po uprzednio przeprowadzonej diagnozie.
Terapia logopedyczna: ma na celu usprawnienie funkcji komunikacyjnej mowy poprzez stopniowe korygowanie zakłóceń występujących podczas porozumiewania się. Celem terapii logopedycznej może być również (w zależności od występujących problemów) usprawnienie motoryki narządów mowy; korygowanie wad wymowy; poprawienie jakości funkcji językowej, oddechowej, fonacyjnej; rozbudowanie zasobu słownictwa czynnego i biernego; wypracowanie alternatywnych zachowań komunikacyjnych.
Terapia psychologiczna jest formą pomocy skierowaną do osób odczuwających narastające trudności w funkcjonowaniu emocjonalno–społecznym. Ma służyć wsparciu osoby w procesie odzyskiwania równowagi psychofizycznej, towarzyszyć jej podczas podejmowania przez nią ustalonych w procesie terapii czynności mających na celu zmniejszanie odczuwanego dyskomfortu. Podjęte działania mają na celu doprowadzenie do wyeliminowania objawów zgłaszanych podczas pierwszych spotkań. Zmiana jest możliwa, ale wymaga zaangażowania, nierzadko też udziału pozostałych członków rodziny.Im młodszy człowiek, tym częściej do współpracy zapraszani są jego rodzice.
Terapia rodzinna zalecana jest rodzicom, którzy zgłaszają problemy emocjonalne lub wychowawcze dzieci i młodzieży. Rodzina wypracowuje podczas sesji trwałe zmiany, wzmacnia relacje co pozwala w przyszłości radzić sobie dużo lepiej z problemami. Czas trwania całej terapii uzależniony jest od stopnia zaangażowania członków rodziny w proces terapeutyczny, zwykle zakłada on od kilku do kilkunastu sesji, co 2-3 tygodnie. Na pierwsze spotkanie zapraszana jest cała rodzina, wizyta trwa od 90 minut do 2 godzin. Kolejne wizyty mogą obejmować osoby bardziej skonfliktowane, których dotyczy problem. W trakcie spotkań terapeuta zadaje rodzinie zadania, mające na celu utrwalenie pozytywnych zachowań, postaw, czy komunikacji. Terapia rodzinna jest skuteczna tylko wtedy, gdy poddają się jej wszyscy członkowie rodziny i ma ona charakter dobrowolny. W przypadku zaburzeń nerwicowych, depresyjnych oraz zaburzeń odżywiania (anoreksji, bulimii) rodziny kierowane są na konsultację do ośrodków specjalistycznych.
